Friday, January 13, 2012

რა არ გვაქვს ქართველებს

ბოლო ბოლო ერთხელაც გადავაბიჯე „გრუზინობას“ და ჩემ თავს ვკითხე, რა არის ისეთი რაც ქართველებს არ გვაქვს, რადგან ზეციური სამოთხიდან დაწყებული, განკითხვის დღის სამეტყველო ენით დამთავრებული გვაქვს. გვაქვს მსოფლიოში საუკეთესო მეტრო და აეროპორტი, სხვადასხვა ზომის და წყალწყვის შადრევანი, ყველა დღესასწაული 2-2 ჯერ და ასე შემდეგ. მაგრამ ყველა სრულყოფილებას ხომ აქვს რაღაც ნაკლი. დავფიქრდი, რომ ალბათ იყო ისეთი რამეებიც, რაც ქართველებს, თვით ქართველებსაც კი არ გვაქვს. ჩემით მხოლოდ ის გამახსენდა, რომ ქართველებს არ გვაქვს ცუნამი. ქვეყანას, რომელსაც თავისი „ხმელთაშა ზღვა“, “საჰარა“ და „ალპები“ აქვს. ცუნამი იქით იყოს და ტაიფუნიც კი არ ყოფილა, ან ტორნადო, რა გახდა ერთი ნორმალური ტორნადო ასეთი მრავლისმნახველი ქვეყნისათვის? მერე გადავწყვიტე რაღაც მინი გამოკითხვასავით ჩამეტარებინა და ახლობელ, ნაცნობ, უცნობებში გავიკითხე რას ფიქრობდნენ რა არ გვაქვს ქართველებს. აღმოჩნდა, რომ რაღაც-რუღაცეები მაინც არ გვქონია და აი, რა: ჩემი მეზობელი არტაშ გრეგორიანი, აქ დაბადებულ-აღზრდილი, სულით-გულით ქართველი კაცი ფიქრობს, რომ არ გვაქვს ერთი ნორმალური ტერორისტული ორგანიზაცია, რომელიც საჭირო დროს, საჭირო ადგილას ერთ სამას-ოთხას კაცს მიასიკვდილებდა. არ გვაქვს ნორმალური ადგილობრივი ლუდი, მიუხედავად იმისა, რომ გვაქვს სასმელი წყლის დიდი არჩევანი, მამაჩემი ფიქრობს. ერთი ჩემი თანაფორუმელის აზრით, არ გვაქვს რადიაციული კერის მქონე ერთი კაი, ჯანსაღი ობიექტი. სოლომონ გელაშვილი, ჩემი მამიდაშვილი (დამთავრებული აქვს მენეჯმენტის კურსები ამერიკის რომელიღაც უნივერსიტეტში) ამბობს, რომ ნამდვილად არ გვაქვს მახათის ქარხანა, მიუხედავად იმისა, რომ ბაზარზე პროდუქციის მოთხოვნა ძალიან დიდია. ქსენია გოგოლაშვილის აზრით (უბრალოდ ქსენია გოგოლაშვილია), არ გვაქვს ქიმიური იარაღის საწარმო, რათა ერთხელაც ამ საწარმოდან ბიოქიმიურმა ნივთიერებებმა გაჟონოს და დედაბუდიანად ამოგვწყვიტოს. მე გამახსენდა კიდევ, რომ არ გვაქვს 60 გრადუსიანი ყინვა და 65 გრადუსიანი სიცხე. ჩემი მასაჟისტი ასკვნის, რომ არ გვაქვს შიდსით ინფიცირებულთა დიდი რაოდენობის შემთხვევა. ვლასა კორიფაძემ მომწერა ახლა, ამ წამს, მსოფლიო საოცრება არ გვაქვს არც ერთიო და როგორ გინდა არ დაეთანხმო კაცს? გვაქვს და ვმალავთ თუ? ბიძაჩემმა დამირეკა ციხიდან და მოვასწარი კითხვა. ის ფიქრობს, რომ ამდენი დამსახურებული საზოგადო/საჯარო პირის არსებობის პირობებში არ გვაქვს ერთი ფალოსის ქანდაკებაც კი, მაშინ, როცა ნებისმიერ განვითარებულ ქვეყანაში ის დგას. ბაჩი მეშველიანი ამტკიცებს, არ გვქონია ერთი ნორმალური მეწყერი და ზვავი, ისეთი საშუალო ზომის წყალტუბო რომ დაფაროს, რომელზეც მერე რომელიმე ლაზიკას ააშენებენ. ირაკლი გელაშვილი, ეისიდ ბარის მენეჯერი, ასევე ჩემი ძმაკაცი, რომელსაც შეუძლია 4 კბილი ერთდროულად ამოიღოს უანესთეზიოდ და ეგვიპტეში ზედიზედ სამჯერ წავიდეს, ფიქრობს, რომ არ გვაქვს არც ერთი მოქმედი ვულკანი, ისლანდიას ის რამდენიმე ათეული აქვს, ჩვენ არც ერთი. არ გვაქვს ატომური ბომბი, რომელსაც რომელიმე გაბრაზებული პრეზიდენტი თავზე დაგვაფეთქებდა, ჩვენი ნანა იტყოდა, რომ მეკითა, მაგრამ არ ვეკითხები. არ გვაქვს არც ერთი სექსშოპი (ჩემი მოსწავლე, 5 კლასი), აქ არაა ბურგერ კინგი და სტარბაქსი, ჰარდროკ კაფე (ჩემი ცოლისძმა), კენზოს, ჯორჯ რეჩის და გეპის ოფიციალური მაღაზიები - ჩემი ცოლი ამბობს ამას. (მადლობა ღმერთს ვამბობ მე). არ გვაქვს ჩვენი საამაყო „ვეფხისტყაოსნის“ სისტემური და კლასიკური, სრულყოფილი კვლევა. მუსიკოსი ხათუნა მაკალათიას აზრით, არ გვაქვს შემოქმედებითი წერის კურსები მაშინ, როდესაც ყოველ მესამე ქართველს ეწერინება. ლიტერატურათმცოდნე თამარ სუხიაშვილი გაკვირვებულია, რომ არ გვაქვს ჰორორის ჟანრის ლიტერატურული ნაწარმოები. არ გვაქვს ბუდისტური ტაძარი - გვამცნობს საქართველოს ტურისტული ცნობარი. ხოლო თუ გადახედავ მაღაზიების თაროებს, აღმოაჩენ, რომ არ გვაქვს ეროვნული წარმოების თეთრი შოკოლადი. არ გვაქვს თანამედროვე ხელოვნების მუზეუმი, რადგან თანამედროვე ხელოვნებას ყოველთვის რამდენიმე ათეული წლით ჩამოვრჩებით. არ გვაქვს სერვისი, რადგან ყველა ქართველი ბუნებით კლიენტია და არა მომსახურე პერსონალი. კინომონსტრი ია ვეკუა დაგვიდასტურებს, რომ არ გვაქვს ეროვნული წარმოების პორნოგრაფიული ფილმი და არ გვაქვს კონტრკულტურა. მორწმუნე რადიკალთა ულტრამემარჯვენე ფრთა აღფრთოვანებულია, რომ არ გვაქვს გეი პარადის ხილვის უზომო ბედნიერება. ყველა მოქმედი იურისტი დამეთანხმება - კანონმდებლობაში არ გვაქვს არც ერთი მუხლი ანტროფოფაგიის შესახებ. კითხეთ კინო „რუსთაველისა“ და „ამირანის“ ადმინისტრაციას, რატომ არ გვაქვს კინო ღია ცის ქვეშ. და საერთოდ, რატომ არ გვაქვს საიდუმლო ლაბორატორიები, სადაც (თავი გავანებოთ ადამიანებს), ცხოველებზე ჩაატარებდნენ სერიოზულ კვლევას. არ გვაქვს პროჭით კაკლის ტეხვის სამამულო ტექნოლოგია (კობა კენჭაძე. ზემო ონი. სოფელი ცხმორი. სჯობდა არ დამერეკა) (ნეტავ რატომ) არ გვაქვს ჩატარებული კვლევა უნდა თუ არა ერს ევროკავშირში შესვლა და იქ მოხვედრის არანაირი შანსიც არ გვაქვს. მხოლოდ ერთი ჩავლაც კი საკმარისია, რომ დავადგინოთ - არ გვაქვს რუსთაველის გამზირზე არც ერთი საზოგადოებრივი ტუალეტი და არც უფლება მიტინგის დროს ქუჩაში მოვკუკოთ. არ გვაქვს გენეტიკური კვლევის ლაბორატორია. ჩემი სიძის ბებიას შურას რომ კითხო, არ გვაქვს ნამუსი, თორემ დიდი ხნის წინ გადავშენდებოდით.