ჩემი და, თეკლა
ჩვეულებრივი თბილისური ოჯახი საკუთარი არასრულწლოვანი
გოგოს მოტაცების შესახებ ცნობას მესამე დღეს იგებს, როდესაც აღმოჩნდება, რომ ნათესავთან
დასასვენებლად წასული ქალიშვილი, ადგილობრივმა ბიჭმა მოიტაცა.
მოტაცება საქართველოში ადამიანის გატაცებასთან არ ასოცირდება,
მოტაცება ეს არის ქორწინების სახე-სხვაობა, როდესაც კაცი იძულების წესით, რამდენიმე
მეგობრის თანამონაწილეობით მომავალ მეუღლეს გაიტაცებს, ამყარებს მასთან სქესობრივ კავშირს
და ამის შემდეგ სთხოვს ცოლობას. როგორც წესი, ასეთი „ხელის თხოვნის“ შემდეგ გოგონები
ოჯახში რჩებიან, რადგან საზოგადოებრივი აზრი „მონატაცები“ ქალის სასარგებლოდ არ არის
განწყობილი.
თეკლა ასეთი მოტაცებული არასრულწლოვანი გოგოა. მისი
საქმრო კონფლიქტური რეგიონიდან იძულებით გადაადგილებული პირია, ვინც დროებითი სასაზღვრო
ზოლის მახლობელ სოფელში ცხოვრობს.
თეკლას ოჯახის წევრები აკითხავენ შვილს და სადღესასწაულო,
წინასაქორწილო გასაცნობ სუფრასთან იცნობენ სიძესაც და მის ოჯახსაც. ხურდება ლხინი,
მართალი ნაძალადევი, მაგრამ მაინც ლხინი, რომელსაც სიძის მამა არ ესწრება. როგორც ჩანს,
კაცს ომის საშინელებები ჯეროვნად ვერ მოუნელებია, ის ჩაკეტილ ცხოვრებას ეწევა და საზოგადოებას
გაურბის.
მეორე დღეს გამთენიისას, თეკლას ოჯახის წევრებს სამი
გასროლის ხმა აღვიძებს. ირკვევა, რომ სიძის მძიმე სულიერ კრიზისში მყოფმა თავადაც ძალადობის
მსხვერპლმა მამამ სანადირო თოფით დახოცა ცოლ-შვილიც და ძალადობით მოყვანილი რძალი,
თეკლაც.
სიტყვების რაოდენობა:
1585
No comments:
Post a Comment